Koen Burutati is de tuinkabouter die in december 2009 solliciteerde bij "de Houtstek", een particuliere tuin in Blijham. Wij, Ed en Thea, eigenaars van deze tuin, waren bijna in de verleiding gekomen op zijn sollicitatie in te gaan, maar gelukkig hebben we op tijd ingezien dat dit rampzalig zou zijn.
Zo af en toe krijgen we nieuwe berichten over Koen, via onze schoonzoon Pieter Roth, die Koen bij ons introduceerde.
Om de volgers van ons tuinblog www.dehoutstek.blogspot.com op de hoogte te houden van de correspondentie over Koen en eventuele nieuwe verwikkelingen, hebben wij dit nieuwe blog geopend.

zaterdag 24 april 2010

en hoe het verder ging....

Toen wij op 7 december 2009 op ons blog het bericht over Koen plaatsten, kregen we leuke reacties. Veel mensen waren geïnteresseerd en vroegen om de correspondentie, waarna we deze toestuurden. Ook geruime tijd later bleek er nog belangstelling te zijn. Voor wie dit gemist heeft nu dus deze mogelijkheid om wat toen geschreven werd alsnog te lezen.
Maar het ging verder, enige tijd later, zo rond oud en nieuw - ik had Pieter inmiddels een aantal reacties op het verhaal doorgestuurd - hoorde ik van Pieter opnieuw iets over Koen en zijn gezin, die inmiddels een plekje hebben gevonden op het gemeenschappelijk groen terrein bij Pieters woning in Den Bosch:


Dag Ed en Thea.

Wat leuk, die reacties van de mensen! En dat terwijl het gewoon als geintje bedoelt was, wèl natuurlijk met als onderliggende gedachte vanuit het perspectief van een klein mannetje De Houtstek te prijzen... En Burutati's tweede brief diende uiteraard voornamelijk om niet daadwerkelijk zo'n tuintrolletje en alleen in woorden anti-molletje te moeten komen brengen naar de Tuin der Tuinen, voor een bijzonder onverdiende en daarom zéker tijdelijke plaats naast de kinderspeelweide.

Hij en zijn familie zijn hier overigens wat ondergesneeuwd (25 centimeter sneeuw is daarvoor voldoende), maar ze ontdooien wel weer als de lente komt, het zijn taaie rakkers moet je weten. De bulldog van een bewoner van voormalig klooster "De Meerwijck" heeft er overigens al wel een paar doodgebeten (Nico en Basje, de stoutste kaboutertweeling), die waren niet snel genoeg omdat ze teveel taai-taai, pepernoten en ander snoep uit de schoenen van de buurtkinderen hadden gestolen en vervolgens allemaal zelf in het geniep hadden opgegeten! De hond vond ze uiteindelijk blijkbaar toch niet te vreten en te taai, hij stikte zelfs bijna in de puntmuts van Basje, die een toevallige voorbijganger met gevaar voor eigen leven (bulldogs bijten beslist best hard) net op tijd uit de strot van de hond trok. De vuurwerkspeciaalzaak in de buurt is al twee keer 's nachts overvallen, waarbij op de bewakingscamera's alleen maar kleine rode kegeltjes onder in beeld verschenen, daarmee de winkeleigenaars en politie voor een raadsel plaatsend (maar níet degenen die bekend zijn met het Burutati-uitschotje!). Er is ook al een duo van de X-Files geweest, van die FBI-agenten met zonnebril, die zogenaamd "onopvallend" de zaak kwamen onderzoeken. Ze stelden zich wel netjes voor als Fox Molenaar en Diana Skullie (of iets soortgelijks), maar ik heb maar niks gezegd, en de mini-iglo-woninkjes niet aangewezen als woonplaats van de onmiskenbare dadertjes. Wel heb ik al het gestolen vuurwerk natgemaakt, een mini-Enschede zal mijn achtertuin niet worden! De Burutati's beweerden echter bij hoog en (voornamelijk) bij laag dat het vuurwerk van de kabouterpyromaantjes bedoeld was om mollen mee te gaan vermoorden (middels strijker(s) geëxplodeerde mol, dat ziet er onsmakelijk uit jôh!), en dat ze nog geld tegoed hadden van de eigenaars van de vuurwerkspeciaalzaak vanwege een dubbele mollenmoordzaak - met lawinepijlen toen, ècht waar - in hún tuin!

Afijn, genoeg te beleven met dat stelletje dus.

Groeten van Pieter

Geen opmerkingen: